Op 11 januari 2017 gingen we voor het vak CKV naar de aula, daar was namelijk een expositie van kunstwerken van leerlingen uit V6 van Het Amsterdams Lyceum. We waren enorm onder de indruk van de verschillende kunstwerken, dit werk sprak ons het meest aan. Wij waren zo onder de indruk van dit kunstwerk, omdat het echt je gedachte laat spreken. In het schilderij zie je een baby die als het ware in een eindeloze diepte valt omringd door duisternis. De maker van het werk heeft dit gevoel gecreëerd door middel van zwarte verf. Verder heeft de schilder gebruikt gemaakt van een kleurcontrast tussen de kleuren zwart en wit. De baby die je in het schilderij ziet is van papier en is op het schilderij geplakt, daardoor word er een driedimensionaal effect gecreëerd. De schilder heeft op een bijzondere manier de kwast gebruikt, hij heeft op een ruige manier geschilderd. Het schilderij is honderd centimeter breed en vijfenzeventig centimeter hoog. De schilder heeft het werk op normaal papier gemaakt. 

We krijgen een depressief gevoel van het schilderij, door de donkere kleur die de schilder heeft gebruikt. We worden beide erg ongelukkig van het schilderij, omdat er sprake is van een ongelukkige baby. De baby lijkt eenzaam, er word niet veel liefde aan de baby gegeven. Als we naar het schilderij kijken denken we beide aan een baby die slecht word behandeld en weinig toekomst perspectief heeft. We dachten meteen aan een fragment uit het programma Opsporing Verzocht, daarin ging het om een baby door zijn ouders in een container was gegooid, we werden er beide verdrietig van.

De intentie van de maker: "Het enige wat de mens echt maakt is een baby. Zij ontstaat in de baarmoeder en wordt geboren met een kwetsbaar hart. De rest van haar lichaam is hard, vloeibaar of vluchtig."

 Wat ons betreft is de maker niet geslaagd in het uitdrukken van zijn intentie. Wij kregen beide namelijk hele andere gedachtes toen we naar het schilderij keken. Overigens zagen we wel beide terug dat de baby kwetsbaar is in het werk, dat gedeelte van de intentie is wat ons betreft wel geslaagd. 

Wij vinden het een prachtig schilderij, omdat de maker er sterke expressie in heeft gestopt en niet de regels heeft gevolgd van de academische traditie. Wij houden van een schilderij met diepgang die je goed laat nadenken over wat de intentie van de maker zou kunnen zijn.

Tio Laurey & Moritz Ooteman