Affiche van Jihad de voorstelling

Op vrijdag 28 oktober 2016 ben ik met mijn moeder naar Jihad de voorstelling geweest. De voorstelling vond plaats in de Meervaart te Amsterdam. Mijn gezin en ik hebben een abonnement op de Meervaart waardoor we vaak naar voorstellingen gaan. Het was mijn keuze om naar deze voorstelling te gaan, omdat ik het onderwerp interessant vond. De voorstelling duurde tachtig minuten en het nagesprek duurde dertig minuten.

Jihad is een begrip uit de islam. Het komt van de Arabische woordstam jhd, dat 'streven' betekent. Jihad betekent letterlijk 'inspanning gericht op het realiseren van een bepaald doel'. 

De voorstelling ging over drie vrienden die besloten om te gaan vechten in Syrië voor hun geloof. Ismael, Reda en Ben zijn de drie vrienden die naar Syrië gaan om te vechten voor hun geloof. Ze woonden in Almere. Ben is de persoon die het allemaal heel erg serieus neemt. Ismael is wat minder serieus en vindt het allemaal wel prima en Reda weet eigenlijk niet zo goed waar hij mee bezig is. Toen ze in Syrië aankwamen besloten ze zichzelf gelijk klaar te maken voor de oorlog. Daarna keerde ze terug naar een kerk om onder te duiken. Bij die kerk lag er een dode vrouw in de armen van een man die even later ook dood werd geschoten. Even later kwamen er allerlei drones hun kant op. Ismael en Ben zochten dekking en Reda wilde de drones laten stoppen. Hij stierf. Na de dood van Reda besloot Ben om naar de Islamitische Staat te gaan en Ismael besloot terug  naar huis te gaan.

Het was een heftige voorstelling, omdat het onderwerp van de voorstelling op dit moment vaak negatief in het nieuws komt. De Islamitische Staat zorgt voor veel ophef in de wereld, de aanslagen die plaatsvinden door de islamitische staat zorgen voor veel angst bij de wereldbevolking. De islamitische staat is is een militie van jihadi en salafisten en naar eigen zeggen een kalifaat en islamitische staat die geleid wordt door soennitische Arabieren uit Irak en Syrië. De voorstelling heeft me veel geleerd over de islamitische staat. Ik heb de hele voorstelling op het puntje van me stoel gezeten, ik was heel benieuwd hoe de voorstelling af zou lopen.

De voorstelling heeft me geleerd over: Radicalisme, vervreemding, je wel of niet thuis voelen en identiteit. Het stuk pakt op lichtvoetige en tegelijkertijd bloedserieuze wijze de onwetendheid over jihadisme. Jihadisme is op dit moment een taboe, er wordt niet makkelijk over gesproken. Ik zou de voorstelling zeker aanraden, omdat et leerzaam en interessant is. 

Na de voorstelling was een gesprek georganiseerd waarin jongeren ruimte krijgen om vrijwillig vragen te stellen over de voorstelling. Om elkaars mening te respecteren, werd er een debat georganiseerd waar ik aan mee had gedaan.