Affiche Soldaat van Oranje de musical

Ik ben op 21 mei samen met mijn gezin naar Soldaat van Oranje geweest. Deze voorstelling wordt afgespeeld in Katwijk. Ik kwam binnen, liep naar mijn plaats die bijna op het podium zat en ging zitten. Ik draaide naar achter en ik was verbaasd hoe groot het theater wel niet was. De lichten werden gedempt, de spot op het podium ging aan en de musical begon.

Het spel begint en het viel me meteen op dat er geen groot scherm achter was, dus ik vroeg me vrijwel meteen af hoe ze het wilden gaan doen met verschillende settings. Er zat een hele lange man voor mij, maar dat mocht de pret niet drukken. Wel het zich overigens. Het decor vond ik erg leuk gedaan. Echt meubilair stond er, waardoor je het gevoel had dat je ook daadwerkelijk in een zitkamer zat. Verder versterkte veel kleine dingen dit gevoel.

De show begint bij dat je een studentenvereniging ziet feesten. Er wordt gedronken, gelachen en gefeest. Eric Hazelhoff is een van deze studenten. De oorlog breekt uit en hij kiest ervoor om naar Engeland te gaan per bootje om Nederland te helpen. Zijn missie is om een radio aan te brengen die contact kan maken met Nederland. Hij moet veel gewaagde dingen doen, maar hij wijd letterlijk zijn leven eraan. Ik hoorde van te voren van mijn moeder dat het allemaal waargebeurd is, waardoor ik erg veel respect kreeg gedurende het theater.

De eerste keer dat ik daadwerkelijk dacht ‘wauw’ was toen de tribune opeens ging draaien! Ik schrok me rot, maar vond het ontzettend gaaf. Het bleef hier niet bij. Tijdens een scene dat er gevlucht werd via motors waren er ook daadwerkelijk motoren op het podium. Ik snapte niet hoe dit eigenlijk kon, want je zal maar net uitglijden en zo het publiek in rijden.

Het podium draait weer en opeens krijg ik een geur van zee binnen. De zee was toch wel een stukje te ver om te ruiken. Ik had het eigenlijk niet door, totdat mijn moeder opeens zei: ‘jongens een echte zee!’. En inderdaad, er was daadwerkelijk zeewater met een strand. Dit soort dit spectaculaire verrassingen spraken mij zo erg aan. Of de scene dat er bommen werden gedropt. Het leek net alsof er echt bommen werden gegooid, want je voelde ook een bepaalde trillingen en je hoorde zo een immens harde knal dat het echt leek alsof de bom 15 meter verderop ontplofte.

Wat toch wel het aller gaafst was van de hele show, is dat je bij een eind scene werd gedraaid naar een echt vliegtuig die buiten stond. Omdat je zo erg in een theater zit, realiseer je het pas als je een paar keer met je ogen knippert. Hoe is het mogelijk? Een echt vliegtuig? Een draaiend toneel? Allemaal dit soort zaken, wat moet de hele voorstelling wel niet gekost hebben om het te realiseren? Ik word al duizelig als ik aan alle kosten denk.

Ik ben erg blij dat ik hiernaartoe ben gegaan. Als familie was het gezellig, maar het verhaal, de effecten, het niveau van de spelers, de spanning en alle overige dingen waren zo gaaf. Ik denk dat dit gevoel van bewondering bij mij ook erg versterkt wordt doordat het echt is gebeurd en het over Nederland gaat, waardoor je toch een soort wij-gevoel ontwikkelt. Ik zou graag nog een keer terug willen om dingen die ik heb gemist of het verband niet gezien heb, nog een keer te kunnen aanschouwen. Het was misschien wel de gaafste theatervoorstelling die ik ooit heb gezien. Het verbaasd me dan ook niks dat Soldaat van Oranje al zo lang draait. Het is gewoon een fantastische musical wat eigenlijk iedereen zou moeten zien.