Het Kröller Muller is een museum gelegen bij Otterlo, midden in de Veluwe. Ik ben hier op 20 mei 2017 met mijn gezin naartoe geweest. Het museum ligt op een mooie plek, midden in de natuur. 

Het Museum is vernoemd naar Helene Kröller-Müller. Zij was een Duitse vrouw die getrouwd was met een enorm rijke Nederlander. Helene is begonnen met verzamelen omdat ze graag (net als de vorsten en graven van vroeger) kunst wou verzamelen. Zo ontstond er een van de eerste grote collecties van de moderne kunst uit het begin van deze eeuw. In het begin vertoonde ze haar verzameling alleen in haar eigen huis, maar later werd dit uitgebreid. Hélène Kröller-Müller stopte met verzamelen en schonk in 1935 haar verzameling aan de Nederlandse staat met de voorwaarde dat deze er een museum gebouwd zou worden voor haar verzameling.

In het museum heb ik natuurlijk veel kunstwerken mogen bezichtigen. De een mooier dan de andere, hieronder heb ik een aantal beschreven.

De rotspunt per Kiridec

Dit werk is gemaakt door de belg Theo van Rijsselberghe. Wat je ziet is het zicht vanaf de oever met aan de rechterkant een rots. Verder zie je op de voorgrond de ruige zee op de rotsen klappen. De rots en het stuk land ervoor zijn ook in de geel/groene tint geschilderd. De rots is in een geelachtige kleur geschilderd en het land ervoor groen als gras. De rest van het schilderij is donkerblauw geschilderd. Mijn aandacht viel gelijk op de rots aan de rechterkant van het schilderij, de kunstenaar heeft dat heel goed gedaan door dat veel groter te maken en in een opvallende kleur te schilderen. Als je goed kijkt zie je in het water de weerspiegeling van de rots. Dit vond ik toch wel erg mooi om aan het werk. 

Winter

Johan Barthold Jongkind is de schilder van het schilderij Winter. Het beeld van Jongkind is erg figuratief en een vlak. Wat je ziet is een boerderij aan een dichtgevroren sloot. Het is hoogstwaarschijnlijk erg koud, vanwege het dichtgevroren water en de sneeuw. De bomen aan de rechterkant zijn erg kaal en hebben een lichte bruine kleur. Als je goed kijkt in de verte zie je een witte molen. Tussen de molen en de boerderij ligt een meer dat ook bevroren is. De lucht is best wel grauw, vooral dicht bij de horizon is het erg donker.

Er is in dit schilderij een diagonaal compositie te zien. De bomen en de wolken zorgen voor een schuin effect. De meeste details zie je aan de onderzijde van het werk. De titel levert een duidelijk aanwijzing over wat er op het schilderij is te zien.

 Paysage à Vaison la Romaine, le rocher

Auguste Herbin is de kunstenaar van dit kunstwerk. Van linksboven tot rechtsboven is het schilderij erg vol. Er gebeurt overal wel iets. Mijn blik viel gelijk op het dorp op de achtergrond. Het is op het schilderij een bruin gekleurd dorp met allemaal kleine huisjes die tot op de rand van de bergtop staan. Boven het dorp is een heldere lucht te zien. Door het hele schilderij heen is er groen gebruikt. In het midden staat een grote groene boom. Als je heel goed kijkt zie je links onderin een pad lopen. Dit begint volgens mij vanaf een soort hek dat onderaan staat. Verder lijkt het alsof het beeld is geschilderd vanaf een andere bergtop, gezien de rotsachtige grond op de voorgrond.

Het beeldaspect dat het meeste opvalt in het werk is de ruimte. Dit komt omdat het dorp op de achtergrond kleiner is getekend als de rots op de voorgrond. Wat verder nog opvalt is het contrast van de kleuren, het ‘koude’ blauw is tegen het ‘warme’ rood/bruine van de rots geschilderd. De titel geeft aan dat het om een landschap gaat bij Vaison la Romaine, waarschijnlijk is dat het dorp dat te zien is, en wel om een rots.

Herbin kun je niet echt indelen bij een bepaalde stijl. In zijn werk zijn invloeden van het fauvisme en kubisme. Het fauvisme komt tot uiting doordat er geen gebruik wordt gemaakt van licht-en-donker-effecten en schaduwen. De kubistische elementen komen naar voren door de hoekige vormen. We praten over elementen omdat de hoekige vormen gebruikt worden in combinatie met ronde vormen.

Over het algemeen was ik wel blij toen ik naar het Kröller Muller museum ben geweest. Wat het voor mij echt “leuk” maakte is dat het niet alleen maar binnen was, en alleen maar rondstruinen langs alle werken. Bij het Kröller Muller heb je bijvoorbeeld ook de prachtige beeldentuin. De beelden zelf waren niet heel bijzonder maar het is toch veel leuker om buiten te lopen en veel actiever te zijn. Ik heb samen met mijn opa een fiets gepakt en in het gebied rond het museum gefietst. Deze mogelijk vond ik erg speciaal, wie had gedacht dat je bij een museum iets actiefs kon gaan doen. Uiteindelijk ben ik hier wel een aantal uur geweest vanwege deze fietsen.

Het was een geslaagde dag!